İlk göz ağrım ,yaşama sebebim ,canım oğlum ,yakışıklı delikanlım, annesinin gözbebeği,bitanem bu kelimelerin sonu yok, sana güzel kelimeler söylemekle tükenmez ki bebeğim..
Babanla evlendiğimiz ilk günden itibaren bir çocuğumuz olmasını ne çok istemiştik,ama sen biraz geç geldin yuvamıza yaklaşık iki yıl senin özleminle yandık tutuştuk,tedaviler den bıkan ben tam ümidimi kestiğim anda senin varlığını öğrenince dünyalar benim oldu..Baban yanımda değildi doktor hamilesiniz dediğinde.Tabi doktorun yanından çıkar çıkmaz babanı aradım ki,sevinç çığlıkları halen kulaklarımda..Çok rahat geçen bir hamilelik ve son günlerde yüksek tansiyon sebebi ile doğum gününe karar verildiğinde sana kavuşmak için nede çok heyecanlıydım,son gece geçemek bilmemişti,saatleri dakikaları hatta saniyeleri sayarak sabahladım..
Veee sen kucağımdaydın ne muhteşem bir duyguydu bu, senin o misler gibi kokunu içime çekerek başladım ağlamaya anneannen ve baban da benimle birlikte ağlıyorlardı,Rabbime binlerce kez şükrettim ki sağlıklı bir evlat vermişti bize.
Anne sütü almamak için elinden ne geliyorsa yaptın sana bir türlü sütümden içiremedim,kaşıkla verdim bir süre sonra onuda almadın,bir hafta sonra kazanan sen oldun ve biberonla mamaya başladın.Sonraları doktorunun dediği gibi anne sütü emmeyişinden olsa gerek sürekli hastalanırdın,ayda bir mutlaka ama onbeşte birde doktor teyzemizi görmeye giderdik,ama bu durum sen büyüdükçe düzeldi çok şükür..
Bir buçuk yaşındayken geçirdiğin havale yi ömrüm boyunca unutamam.Oysaki bir gün öncesi doktordaydık yine ve orta kulak iltihabı geçirdiğini anlamamış doktor ve bir de dört diş birden patlamaya hazır beklerken yüksek ateş sonucu,ateşini düşüremeyince babanla soluğu hastahanede aldık fakat yolda senin gözlerin kaydı gözlerin görünmüyor ağzından köpükler çıkıyordu baban arabayı zik zak çizerek sürüyordu bir yandan ona bağırıyordum arabayı durdur diye bir yandan seni kendine getirmeye çabalıyordum.Baban sakinleşince tekrar yola çıktık bir kaza olmasından korktuğum için babana düzeldiğini söyledim fakat halen ağzından köpükler çıkıyordu..Hastaneye vardığımızda düzelmiştin fakat ömrümden ömür gitmişti..Bir yandan baban ağlıyor bir yandan seninle ilgilenmem gerek ,baban sakinleşince tetkikler sonucunda hiç bir şeyin olmadığını öğrendiğimde ben başladım ağlamaya ,o ana kadar dişlerimi nasıl sıktıysam bir hafta boyunca çenem ağrıdı ,seni kucağımda göz göre kaybetmeyi yaşadım Rabbim kimseye evlat acısı göstermesin..
İlkokula başladığın günde hep gözümün önünde ,doğduğun andan itibaren okula başlayacağın günü hayal ettim durdum ,benim biricik oğlum okullu olmuştu sonunda ölsemde gam yemem diye düşünüyordum o dönem,şimdi ise liseli bir delikanlı oluyorsun zaman ne çabuk geçiyor,oysa daha dün kucağımda seni seven ben, şimdi kendini öptürmüyorsun bile bana,delikanlı oldun ya büyüdün..
Şu dönem zor dönemdeyiz bunun farkındayım,gerek bizim sorunlarımız gerekse senin içinde bulunduğun ergenlik dönemi ister istemez birbirimizi kırmamıza sebep oluyor.Ama bu durum geçecek biliyorum,yine gözleri gülen, benim boynuma sarılan, hatta kucağıma atlıyan oğluşum olacaksın bunu nasıl sabırsızlıkla bekliyorum bilsen annecim..
Haketmediğin halde seni kırdığım incittiğimde olmuştur,hatta sesini yükseltiğin anlarda üzerine çok geldim ama hep senin iyiliğin için be güzel oğlum, seni çok sevdiğimi hiç unutma olur mu annecim..
Rabbimden tek dileğim,senin iyi ahlaklı,çevrene saygılı,atasına sahip çıkan,sağlıklı bir kişi olman..
İlk göz ağrım doğum günün kutlu olsun bitenem ,bu sevgi şaiirin dediği gibi"vurulmuş ceylanın yavrusuna su aradığı gibi" bir sevgi canım oğlum.
SENİ ÇOK AMA ÇoK SEVİYORUM YAŞAMA SEBEBİM!!