Bir gün buluşmak üzere babam...

Kendi gibi; ölümü de çok güzel oldu, cenazesi de...Bu sözü başkasından duysam ne diyor ki bu derdim sanırım,insan nasıl ölümün güzelinden söz edebilirdi ki diye düşünürdüm.Ama Rabbim bize yaşattı ölümün de güzelini.

**

Son iki buçuk aydır hergün babamla birlikteydim çok şükür bu konuda hiç pişmanlığım yok iyi ki gitmişim, iyiki de yanında olmuşum.Hastanede yattığı 23 gün boyunca öğlen yanına gidip gece dönüyorduk üç kızkardeşimle birlikte,taki görevliler tarafından hastaneden çıkarılana dek.İşlerimizi bırakıyoruz çocukları ihmal ediyoruz diyede sıkılırdı yapmayın böyle derdi.Ama bir gün anneme demiş ki "kızlarımı hergün görmeye çok alıştım çok hoşuma gidiyor,ama sakın onlara söyleme sonra yatak yorganlarını buraya sererler de gitmezler "...

**

Babamla aramız çok iyiydi,arkadaştan öteydik,güzellik adına ne varsa ondan öğrendik,hatta eşimle paylaşmadığım konuları babamla paylaşırdım,her konuda destekçim di.Hep eli arkamdaydı.Beni liseyi bitirme konusunda hep teşvik etti,hatta üniversite sınavına girmem için bu yaz beni dershaneye gönderecekti,ama kısmet olmadı,kaç yaşına gelirsek gelelim hep arkamızdaydı.36 yaşındayım değil bir tokat, bir acı sözünü duymadım ben babamın. Belki öyle bir baba olsaydı bu kadar acımazdı yüreğim, bu kadar özlemezdim babamı.Gün geçtikçe acısı daha da oturuyor özlemi daha da çok artıyor.

**

Son iki güne kadar abdestini alıp namazını kıldı,iki büklüm olur yinede ayakta niyet ederdi bir rekat iki rakat ama kılardı kılabildiği kadar,o acısı ile çoraplarını bile çıkartamamıza izin vermez kendisi yapardı her işini.Hastaneden çıktıktan sonraki 20 gün boyunca hiç sesini duymadık hiç bağırmasına şahit olmadık ki hastaneye yatmadan önce sesli ağlardı acısından,sonrda acısı hafilediği zaman Rabbimden özür dilerdi sesli ağladığı için.Hep uyudu son 20 gün, bebek gibi annem onu kaldırır zorla bir iki bişeyler yedirir yatardı tekrar.Rabbim onu uyuttu acı çektirmedi çok şükür.

Son gün bir gariplik olduğu belliydi bakışları boş boştu bize bakıyor gibi ama bakmıyordu aslında.Bilinci yerinde mi değil mi diye kontrol etmek için yanına gittiğimde "babam ben geldim" dedim o haliyle bile bana "hoşgeldin" dedi.Bu kadar nezaketli bir babam vardı benim.

**

15 gün önce gece 1.30 da vefat etti hepimizin yanında.Altındaki bezini değişmek için üç kişi zor kaldırdığımız babam(son iki gün) aralıklarla birden doğrulup "oraya gidecem" diyordu,gözlerini tavana dikip bakıyor bakıyor gülümseyip tekrar yatıyordu.Yine bir ara birden doğruldu ve doğrulurken "melekler" dedi güldü ve yattı. yarım saat öncesi babaanemi kapıda gördü "annecim" dedi o ana kadar boş bakıyordu ama babaanneme annecim derken bilinçliydi.Annemin kucağında, bizim ellerimiz de, babaannemin gözü önünde, gözlerini tavana dikti güldü güldü ve kuş gibi nefesini teslim etti.

**

Rabbim ayetlerinin tecellesini yaşamıştık ,

Vakıa suresi :
83.
Can boğaza geldiğinde, onu geri döndürsenize!
84.
Oysa siz o zaman bakıp durursunuz.
85.
Biz ise ona sizden daha yakınız. Fakat siz göremezsiniz.

90, 91.
Eğer Ahiret mutluluğuna ermiş kişilerden ise, kendisine, "Selam sana Ahiret mutluluğuna ermişlerden!" denir.

**

Ve biliyorum ki babamın gülmesinde ki sır bu ayette gizli,eminmi ki babam çok iyi yerlerde.Cenazesinin kalabalıklığı halen dillerden düşmüyor.Belediye başkanından hamalına kadar her kesimden insanın olması onun herkesi makam meki gözetmeden sevmesi ve ayırım yapmamasından kaynaklanıyor.

**

Babammmmmmm bir gün buluşmak üzere hoşçakal...

***

Başsağlığı ve sabır dileyen tüm arkadaşlarıma çok teşkkürler...