Rutin Ramazan Günleri

Merhaba,yine güzel bir çiçek ortanca ile fotoğraf açılışımızı yapalım bakalım,rabbim ne güzel çiçekler yaratmış değil mi arkadaşlar,ne kadar şükretsek az.Annemlerin bahçede çokça mevcut bu çiçekten...

Ramazanın ilk on beş günü geride kaldı bile,Bakmışız bayram gelmiş geçmiş gitmiş,okullar açılmış ben yine işe başlamışım,zaman nasıl da hızlı geçip gidiyor ve ömürden de günler hızla geçiyor ve biz yaşlanıyoruz:)

Evde olmaya alışkın olmayan ben şimdilerde evden hiç çıkmak istemiyorum ,alışınca çıkasım gelmiyor hiç,annemler yakın olmasına rağmen hazırlanıp evden çıkmak o kadar zor oluyor ki her seferinde kardeşim gelip alıyor beni o eve bırakıyor halbuki kendi başıma gitsem fena olmaz ama hazırlanmak var ya öldürüyor beni.Hiç bir yere gitmek istemiyorum,sadece iftar davetlerinde evden çıkıyorum.

Gece sahura kadar otur (hangi akla hizmetse) sabah da sahurdan sonra yat öğlene kadar uyu,sonra kalk ev işlerini yap ardından biraz pc ,biraz tv derken mutfağa geç  yemek hazırlıklarına başla.On beş gündür rutin böyle oldu ya offf tembellik de zor zanaat kardeşim:)

Annemlerin evi kalabalık,kız kardeşim ve erkek kardeşimle aynı bahçedeler böyle olunca sahurda da iftarda kalabalık bir şeklide geçiyor ve çokk güzel oluyor.

geçenlerde İstanbul'da ki kız kardeşim gelince bende gittim gece sabahladık tabi,sahurdaki sofranın fotoğrafları bunlarda,makinam yanımda olmadığı için cep telefonuyla çekildiği için net değil fotolar ama harika bir masaydı,annem kız kardeşim sağ olsun ,elleride çabuk mutfağa bir girdiler pir döndüler.Annem ara ara kayboluyordu biz bahçede otururken,meğer o arada mis gibi pide yapmış menemen yapmış ,kız kardeşimde sarma bile pişirmiş,kek yapmış kurabiye yapmış sanki sahur değilde çay saati mübarek:)

Yani velhasılı kalabalık ailede olmak çokk ama çokk güzel kardeşler bir araya geldik mi sohbetin muhabbettin tadına doyulmuyor ee sonunda da böyle bir sofra olursa değmeyin keyfimize...

Yıl 2007 aylardan eylül ve yine bir ramazan günü bu yazı ile başlamışım bloguma yazmaya.Ardından iftar yemeğine ait görüntülerin olduğu  bu yazı ve o zamanlar babamda bizimle  birlikte,eksiksiz ramazanlar ve babamın güler yüzü, çok özledim çokk:(

On yaşında ki oğlum bu sene ilk kez tam gün oruç tuttu şimdiye dek hep yarım gün tutmuştu.Tam tamına dört gün tutmayı başardı yavrum benim,ama ilk tuttuğu gün bizi gülme krizine sokmuştu resmen.susadıkça ben bozmak istiyorum diyor fakat bozamıyor du

"ama benim akciğerlerim böbreklerim,midem daha çok küçük dayanamıyorum artık ben" demesi bitirdi bizi zaten,ardından "tabi siz büyüksünüz sizin organlarınız büyük benim organlarım küçük onun için dayanamıyorum ben" diyerek bilmiş bilmiş konuştu yine:)