ÇOK ÖZLEDİM BE BABAM!!

Bugün yine özleminin deli sancısı sardı yüreğimi, yokluğun buz gibi içimi acıttı. Ne yapsam dolduramıyorum yokluğunu, ne çok isterdim şimdi yanımda olmanı, kızım diyerek saçlarımı okşamanı, göğsüne yaslanıp ağlamayı...

Ama yoksun baba yoksun,Kiminle konuşayım, kime anlatayım derdimi, sevincimi, kim anlar beni baba söyle kim anlar? Kim ...nasihat eder, kim savaşır benim için senin gibi?

Yok baba, öyle biri yok bu sanki sadece babalara özgü birşey.

Biliyor musun geçen gün bir baba kız gördüm, belli ki tartışıyorlardı, babası kızına nasihat edip birşeyler anlatmaya çalışıyor, fakat kızın gözü hiçbirşeyi görmüyordu, sürekli söylenip duruyordu. O adamın gözlerinde acı gördüm hem de yüreğinin derinliklerinden gelen bir acı ve o gözlerde seni buldum baba, senin bana birşeyleri anlatmaya çalışırken ne kadar haklı olduğunu gösteren bakışların vardı orada ama kız babasının gözlerindeki bu yalvarışı göremedi ve dönüp arkasını koşar adımlarla uzaklaştı. Adam ağladı baba kızı için ağladı kız bunu da göremedi.Ben o zaman yine çok özledim seni ve bir an için o kızın yerinde olmak istedim, çünkü onu kıskandım babası var diye babası onun için çabalıyor diye.

Yoksun işte!Bir yıl daha geçti sensiz, ben hala sensizim, Tek tesellim çocuklarım. Şimdi yanımızda olsaydın onları ne çok severdin değil mi baba?!İşte ben yine anlattım içimde biriktirdiklerimi duyuyorsun biliyorum, sende beni özledin biliyorum!Ve tek birşeyi unutma baba kızın ne kadar büyümüş olursa olsun o yine de senin minik kuzun,

 Seni  Çok Seviyorum BABAM....


alıntı